Zo sneu….

Tja, Op het moment van schrijven zou ik eigenlijk aankomen in Pattaya. Mijn meissie weer zien, en Songkran vieren. ‘s avonds een biertje drinken met mijn vrienden daar en natuurlijk maandag mijn 50 ste verjaardag vieren. Varken aan het spit, lekkere Thaise gerechten en een biertje erbij. Later nog naar het raketten festival in Yasothon. Het zou een heerlijke tijd geworden zijn.

Maar, net als precies 10 jaar geleden, toen de vulkaan in IJsland uitbarstte, kan ik ook dit jaar niet naar Thailand to. Het lijkt vel een vloek, dat ik mijn volle tien jaren niet daar kan gaan vieren. Ik ben benieuwd wat me over 10 jaar zal weerhouden om te gaan.

In tegenstelling tot de plannen, zal mijn verjaardag alleen gevierd moeten worden. Ik zorg wel, dat ik een klein biertje / cognacje in huis heb. Het wordt in ieder geval lekker weer.

Back to reality

De vakantie is weer voorbij.

Het is supersnel gegaan en ik heb het zeer goed naar mijn zin gehad.
Maar nu is het weer “back to reality”. 
Maar niet getreurd, Ik ga in april weer terug om mijn 50ste verjaardag te vieren.
Ook vier ik dan een paar dagen “Sonkran” mee (water gooien naar elkaar) en hopelijk ga ik ook nog naar het raketten festival van Yasothon (Bun Ban Fai). Dat moet echt spectaculair worden.

Dus vergeet niet om In april en mei weer terug te komen om de verslagen daarvan te zien.

Hier vast een kleine voorbode van de Sonkran en Bun Ban Fai van afgelopen jaar:

De vakantie begint!

Eindelijk is het weer vakantie tijd. Weer lekker 4 weken naar Thailand.
De vlucht was redelijk. Naast een zieke chinese dame en totaal niet kunnen slapen, maar verder was het een prima vlucht.

Het vliegtuig was 30 minuten vertraagd, dus ik hoop, dat door de douane komen vlot gebeurd zal zijn. Het is normaal niet zo’n probleem, maar het is altijd best druk. Ik heb op internet gelezen, dat het nu extra druk is, vanwegen het feit, dat je je vinger afdruk moet afgeven. En ik heb een beetje haast. Ik heb een kamer boven een boekwinkel geboekt, en die winkel gaat om 18.00 uur dicht. Als ik later aankom, moet ik de eigenaar bellen om langs te komen. Dat geeft allemaal zo’n gedoe. Ook moet ik nog langs een opslagplaats om een tas op te halen, dus het is allemaal wat krap.
Bij de immigratie aangekomen zie ik tot mijn verbazing, dat ik maar 2 man voor me heb! Dit heb ik nog niet meegemaakt! Ook mijn tas rolt heel snel van de band. Bovendien staat de taxi al op me te wachten, dus alles gaat op rolletjes.

Zoals gezegd, heb ik een tas met spullen, die ik ieder jaar nodig heb, in een opslag locker liggen, dus die moest ik eerst ophalen. Het kantoor van de opslagplaats is gesloten op zondag, maar de lockers zijn wel toeankelijk met een vingerafdruk scanner. Aangekomen bij de opslagplaats zie ik een briefje hangen met de opmerking dat iedereen een nieuwe vingerscan moet laten maken, omdat ze een nieuw systeem hebben….. Kom ik dus helemaal voor niks naar hen toe!…#%^$$@W… Gelukkig heb ik alles bij me om de eerste nacht door te komen.

Nu eerst langs mijn liefie. Ik heb haar bijna een jaar niet gezien, dus het weerzien was plezierig. Na een paar biertjes vroeg naar bed.